Avusturyalı ressam Egon Schiele, zamanının en üretken ressamlarından biriydi. Kısa ama anlamlı hayatı boyunca sanat dünyasına çok güzel ve anlamlı eserler kazandırdı. Bu ressamın hayatı boyunca ve hayatı boyunca dünyaya kazandırdığı eserlere bir göz atalım.
Kaynak:https://www.thecollector.com/egon-sch…
Egon Schiele, 1890’da Viyana’da küçük bir kasabada doğdu. Max Oppenheimer ve Oskar Kokoschka ile birlikte Viyana’da yeni sanat grubunu kurdu. Ancak kısa bir süre sonra Schiele bu gruptan ayrıldı ve kariyerine tek başına devam etme kararı aldı.
Schiele’nin fotoğrafları ve çizimleri, erken dışavurumculuğun pahalı bir örneğidir. Temalar çoğunlukla çıplak kadınlar, otoportreler ve çocuk çizimleriydi. Pek çok ressamın aksine Schiele, genel hoşluk algısını reddetti ve tatsızlığı eserlerinin ayrılmaz bir parçası olarak benimsedi. Çalışmalarında ölüm korkusu, depresyon ve yalnızlık üzerine de yoğunlaştı.
Schiele bu temalara odaklanırken eserlerinde daha çok kendini resmetmiştir.
1910’da, 20 yaşındayken Egon Schiele, Oturan Erkek Çıplak da dahil olmak üzere üç büyük tam figür otoportre yaptı. Bu resimlerinde içsel kaygılarından cinselliğine ve ölüm korkusuna kadar kendisinin birçok yönünü aktarmıştır. Oturan Erkek Çıplak, Schiele’nin köklü endişelerini çok samimi bir biçimde ifade ediyor.
Egon Schiele’nin Tavuskuşu Yeleği Ayakta tablosu, onun en sıra dışı otoportrelerinden biridir.
Bu otoportresinde önceki çiziminden farklı olarak tüm tuval dolu. Gerçekten bir asilzade olmaktan çok uzak. Üstelik bakışları kendinden emin ve kibirli. Bu portre gerçeği değil, Schiele’nin fantezisini tasvir ediyor.
Egon Schiele, Gustav Klimt’ten büyük ölçüde etkilenmiştir.
Egon Schiele, ilk yıllarında akıl hocası Gustav Klimt’ten ilham aldı. Ancak her iki sanatçı da farklı kuşaklardan geldiği için bu farklılık eserlerine yansımıştır. Schiele, Viyana Güzel Sanatlar Akademisi’nde okurken henüz 16 yaşındaydı ve oradaki en genç öğrenciydi. Gustav Klimt ile burada tanıştı.
Ancak Schiele daha sonra Klimt’in figürlerinin kendi tarzı olduğunu ve bunun onun tarzı olmadığını fark etti.
1913’te Klimt’e minnettarlığını göstermek için Schiele, Klimt’i ünlü mavi önlüğüyle resmetti.
Wally Neuzil, Egon Schiele’nin ilham perisiydi.
Egon Schiele, Gustav Klimt’in eski bir modeli ve muhtemelen kız arkadaşı olan Wally Neuzil’i ilham perisi olarak gördü ve onunla bir ilişki başlattı. Bu resimde Schiele, Wally’ye olan tutkusunu gösteriyor ve onun iri gözlerini farklı bir şekilde tasvir ediyor.
Daha sonra sanatçının stüdyosunun karşısında yaşayan iki kız kardeş, Adele ve Edith Harms ile arkadaş oldu. Sonunda Edith ile olan arkadaşlığı aşka dönüştü ve evlendiler. Schiele, karısı Edith’i çok farklı ve yeni bir şekilde canlandırdı.
Wally’nin aksine, Edith çıplak poz vermekten oldukça rahatsızdı. Schiele’yi, herhangi bir figüre yaklaştığı en radikal şekilde çizmeye zorladı. Schiele’nin Edith için Wally’yi reddetme kararının nedenlerinden biri, Edith’in sosyal konumunun seçtiği mesleğe daha faydalı olmasıydı. Avusturyalı ressam Edith’in bu portresi için çok farklı bir yaklaşım benimsedi. Onu kıyafetleri içinde ayakta tasvir etmesi ve çizgili elbisesinin canlı renklerini vurgulaması, kocasını mutlu edecek bir tablo çizdiğini gösteriyor.
En sevdiği temalar seks ve ölümdü.
Egon Schiele, ünlü psikanalist Sigmund Freud’un en sevdiği konulardan ikisi olan seks ve ölüme karşı konulmaz bir ilgi duyuyordu ve insan vücuduna karşı derin bir hayranlık besliyordu. Bu riskli temalar, Schiele’nin kısa kariyerini eleştiriye maruz bıraktı. Orta gelirli bir ailenin çocuğu olan Schiele’nin bu iki temaya yönelmesinin iki nedeni vardı.
Schiele’nin küçük kız kardeşi Gertrude ile ensest ilişkisi olduğu söyleniyor.
Diğer sebep, Schiele 14 yaşındayken frengiden ölen babası Adolf Schiele ile ilgiliydi. .
Schiele, İspanyol Gribine yakalanınca, son portresi olacak bir aile portresi çizmeye başladı. Schiele’nin kendisi karanlık, dağınık bir arka plana karşı seyirciye bakıyor. Karısı Edith Harms bacaklarının arasına oturuyor ve kendisinin aksine karısı uzağa bakıyor.
Çocukları bacaklarının arasına oturur. Karısı, 28 Ekim 1918’de altı aylık hamileyken zatürreden öldü. Sadece 3 gün sonra Avusturyalı ressam da İspanyol Gribinden öldü. Bu eser aslında çok anlamlı çünkü bir babanın eşi ve çocuğuyla asla yaşayamayacağı bir geleceği anlatıyor.
Egon Schiele’nin mirası, geride bıraktığı sanat eseriydi.
Egon Schiele’nin sanatının çağdaş sanat üzerinde uzun vadeli bir etkisi oldu. Avusturyalı ressam, yalnızca zamanının dışavurumcu hareketinden değil, aynı zamanda çağdaş ve çağdaş portreden de etkilenmiştir.
